Rozdział 3

Obudziłam się bardzo wcześnie (5:03), bo przecież dzisiaj lecimy do Londynu!!! Jeszcze trochę poleżałam w łóżku a później poszłam do łazienki wziąć prysznic, oczywiście po cichu bo nie chciałam obudzić Oli i Mamy ( niech się wyśpią :). Następnie podeszłam do szafy z ubraniami, alee jak zawsze ''nie miałam się w co ubrac'', po długim (bardzo długim bo gdy spojrzałam na zegarek była 5:55) zdecydowałam że ubiorę to: http://wizaz.pl/Moda/Trendy-w-modzie/Modowe-prezenty-do-50zl/Niedrogie-modowe-prezenty-ponizej-50zl/niedrogi-prezent-dla-dziewczyny-t-shirt-C-A-44-90zl i to: http://polki.pl/we-dwoje/legginsy;hm;w;panterke;-;wiosna;2013,20,foto,98760.html
Następnie zeszłam do kuchni żeby coś zjeść (były to oczywiście naleśniki) gdy skończyłam jeść zobaczyłam że na zegarku jest 6:15 więc pora obudzić Ole i mamę. Najpierw poszłam do pokoju mamy i ją obudziłam, gdy wstała i szybko poszła do łazienki wpadłam na pewien pomysł, więc poszłam do pokoju Oli i włączyłam na yt filmik w którym Max mówi, że kocha swoje fanki, Ola od razu wstała i gdy zobaczyła mnie chciała mnie zabić (pewnie spodziewała się Maxa który siedzi przy jej łóżku :D) Gdy już wszyscy byli pobudzeni i umyci zeszli na dół na śniadanie, a że ja już jadłam postanowiłam położyć sie na łóżku i posłuchać piosenek TW. Pierwszą piosenką jaką puściłam była  
- Glow in the dark
- glad you came
- i found you
- lie to me
a na końcu puściłam ''chasing the sun'' lecz nie zdążyłam odsłuchać jej do konca, bo usłyszałam mame wołającą mnie z dołu
- Łucja pospiesz się z tymi piosenkami bo jest już 7:15
- już idę - krzyknełam lecz nadal nie mogłam uwierzyć, że już za 4 godziny będę w Londynie.
Gdy zeszłam zobaczyłam jak mama bierze nasze bagaże i wkłada je do samochodu na dworze, ponieważ były otwarte drzwi. Szybko wyszłam na dwór wsiadłam do samochodu, Ola też i razem z mamą pojechaliśmy na lotnisko. Przez całą drogę rozmawiałam z mamą i z Olą a czasami patrzyłam w okno i myślałam jak tam będzie. Jak już przyjechaliśmy na lotnisko był czas na pożegnanie i na odprawę. Szybko to wszystko minęło bo zanim się zorientowaliśmy byliśmy już w samolocie. Nawet nie wiem co się tam stało bo zasnęłam. Obudziła mnie Ola, która widziała przez okno jak lądujemy.
Gdy wyszłyśmy z samolotu nie wiedziałam gdzie mam iść bo nikt z mojej ani Oli rodziny nie mieszka w Londynie, ale gdy zobaczyłyśmy faceta który trzyma tabliczkę z napisem: ''White 2 A''
wiedziałam, że to gość od naszej taksówki, weszłyśmy do niej i jechaliśmy przez jakies 30 minut. Nagle dotarliśmy na miejsce, gdy tylko weszłyśmy opadły nam kopary, bo takiego domu nigdy nie widziałyśmy ( w sensie pozytywnym). Rozpakowałyśmy się, pozwiedzałyśmy trochę dom i przyznam że to nie jest ''mały domek'' bo Martyna go tak nazwała. Ola od razu wpadła na pomysł aby pójść zobaczyć czy faktycznie obok nich mieszka The Wanted ale ja miałam lepszy pomysł który także spodobał się Oli, a był to pomysł z serii: chodźmy wziąć z kądś mapę i pójść do centrum handlowego, miałyśmy szczęście bo w moim (duużym) pokoju leżała mapa i dzięki niej szybko doszłyśmy do centrum handlowego. Będąc tam prawie nic nie kupiłyśmy, bo nie jesteśmy tym typem dziewczyn które cały czas chodzą po sklepach i nie mają wystarczająco rąk do trzymania toreb. Gdy byłyśmy głodne szybko poszłyśmy do McDonald'a a potem do windy, wchodząc do niej zobaczyłyśmy dwóch chłopaków leżących na podłodze niestety nie wiedziałyśmy kim oni są ale mimo tego śmiałyśmy się jak dzikie bo wystawały im majtki, lecz opanowałyśmy to a jeden z chłopków powiedział nadal leżąc na podłodze:
- my tu mdlejemy a wy się śmiejecie, ci dzisiejsi ludzie
- nooo - powiedział drugi - może byście nam pomogły co???
- ok - odpowiedziałyśmy równo
Podnosząc ich jeden powiedział do drugiego
- coś dzisiaj nam to nie wyszło :)
- tak jak zawsze - powiedział ironicznie drugi. Jak już się otrzepali i podnieśli głowy chciałyśmy piszczeć ze szczęścia okazało się, że to....